5 important Lessons told to a pencil:


1. Every thing you do, you leave a mark 
2. You can always correct your mistakes 
3. What is important is what is inside that writes for you 
4. In life you will sometime undergo painful sharpening to make you better 
5. To be the best, allow yourself to be held & guided by the hand (the GOD) that holds you 
YOU CAN ALSO BE A PENCIL!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Let it go by Balu

Let it go, letting go Let it go, let it go Letting go, letting go When we come, when we come We bring with it, we bring with it What we want, what we want  We hold to behold, we behold and hold What to let, when to let go When to let, what to let go Mind in a storm, mostly in a storm Aiming to be calm, calming to be calm Until we let go, we let it go There will be no balm, no balm  Set the alarm, slam the alarm To let it go, to let it go When we go, while we go Willy-nilly we have to let it go Let it go, let it go Letting go, letting go!
Read more

கசப்பான உண்மை

இன்னும் 100 வருஷத்தில், என் 2100 வருடத்தில் நாம் இருக்க மாட்டோம். சில வருடம் கலித்து, நாம் கஷ்டப்பட்டு கட்டின வீட்டில், வாங்கின அப்பாட்மெண்டடில் , வேற யாரோ வாழ்ந்துக்கொண்டு இருப்பார்கள். ரொம்ப ஆசைப்பட்டு வாங்கன கார், பைக் நமக்கு தெரியாதவர்கள் ஓட்டிக்கொண்டு இருப்பார்கள்  அல்லது அழிக்க பட்டிருக்கலாம்  நாம் ஆசையுடன் போட்டு கொண்டிருந்த நகைகள், கடிகாரம் எல்லாம் உபயோகம் இல்லாமல் இருக்கலாம்.  நாம் இறந்த பிறகு, நம் வீட்டில் நாம் ஒரு புகைப்படமாக சில காலம் இருப்பீர்கள் .  இன்றைய நாள்களில், நிறைய பேர் வீட்டில்  புகைப்படம் வைப்பது இல்லை. அடுத்த அடுத்த வாரிசுக்கு நீங்க யார்,  உங்க பெயர் தெரியாது.  வெகு சிலரே  சில நிமிடங்கள் உங்களை பற்றிய எண்ணங்கள் மனதை ஆட்டும். அதுவும்  சில காலம்.  பலர், உங்களை பற்றிய எண்ணத்தை விட அவரவர்களின் வேலைகளைப் பார்க்க வேண்டிய சூழ்நிலையில் அவசர அவசரமாக ஓடி கொண்டிருப்பார்கள். இதையெல்லாம் நீங்க யோசிச்சு பார்த்தீங்கள் என்றால் இப்பொழுது  ரொம்ப பெரிய விஷயம் என மண்டையை குழப்பிக்கட்டு இருப்பது, அத்தியாவசியமாக இருக்காது.  சின்ன சின்ன சண்டை சச்சரவுகளை பொருட்படுத்த மாட்டீர்கள்.  இதுவ
Read more

On Children - Khalil Gibran

Your children are not your children. They are the sons and daughters of Life's longing for itself. They come through you but not from you, And though they are with you yet they belong not to you. You may give them your love but not your thoughts, For they have their own thoughts. You may house their bodies but not their souls, For their souls dwell in the house of tomorrow, which you cannot visit, not even in your dreams. You may strive to be like them, but seek not to make them like you. For life goes not backward nor tarries with yesterday. You are the bows from which your children as living arrows are sent forth. The archer sees the mark upon the path of the infinite, and He bends you with His might that His arrows may go swift and far. Let your bending in the archer's hand be for gladness; For even as He loves the arrow that flies, so He loves also the bow that is stable.
Read more